De momento, no

Ooooooooooo no ha podido ser!!!

Cuando me he despertado, la habitación de mi hostal estaba cubierta por un palmo de agua. No ha parado de llover durante toda la noche y el día…acompañaba para la noticia: NO SOY YO EL ELEGIDO PARA SER EL EKOBIDAIARI!!!

Da igual, ya se lo había dicho a más de uno, hace nada que he vuelto de otro gran viaje y he empezado éste algo cansado. Quizás el objetivo de darle la vuelta al mundo y sin coger ningún avión, era demasiado ambicioso…por esta vez. No os preocupéis que energías me sobran para volver a intentarlo!!

Me quedo con esa remontada de última hora, con esos casi 900 amigos que estuvisteis ahí cuando más falta me hacía y sabiendo que aunque no tenga dinero…por lo menos tengo un millar de casas alrededor del mundo!!!

Aupa zuek!! Sois los mejores!!

Eskerrik asko y nos vemos a la vuelta!!


PD
Hemen uzten dizuet zuen denon laguntzarekin egindako proiektua. Ea beste esponsorren bat bilatzen dudan! Eta link honetan irabazlearena. Flipa!!!!!!

¿Por qué no?

Por un capitán surfista

Que nunca sabes por donde te va a salir 

Porque TAO también necesita que lo laven

Por mirar a un lado

Y al otro

Y porque todo se puede ver con otros ojos

Por volver a la Edad Media

Y caminar en el pasado

Por una foto de postal

Y por mi vena artística

Porque al loro conmigo!

Y porque tengas piedad de mi

     

Porque no me quede atrapado entre tus redes

Y sepa salir de entre tus calles

Por el pasado 

Y por el presente

Porque esta puerta esta cerrada

Pero otras muchas abiertas!

Por vuestra hospitalidad

Y vuestra paciencia

Por un mar eterno

Y traicionero

A veces rosa

Y azul

Y negro otras

Por esas noches bajo las estrellas

Y esos despertares para olvidar!  

Porque espero no acabar como él

Ni como el millon de corderos que ya no están
  

Porque las murallas están para derribarlas

Y ver lo que hay detrás

Por un mercado

Y otro

Y lo que encuentras en ellos

Por los que están lejos

Y por los que se acaban de marchar

Y porque algún día nos volvamos a reencontrar!

Marruecos protege a Europa de la inmigración

Artículo de Kaos en la Red:

Marruecos protege a Europa de la inmigración: “Nos golpean con piedras en las rodillas y tobillos para no saltar la valla de Melilla”

PD

Eskerrik asko Larrun. Ez pentsa, hemen ere irakurtzen dut zuk bidalitakoa!

Nere bidearen bila

Egunak pilatuz doaz amaierarik gabeko itsaso honetan, eta nik, E. Galeanoren utopien moduan egiten dut aurrera: zerumugara inoiz iritsiko ez garela jakin arren, aurrera egitearen ilusio soilaz. Halakoak baitira utopiak eta ametsak, ukitzen zailak, zehazten zailagoak eta konplitzen ezinezkoak.

Baina hala egiten dut aurrera, auskalo zeren bila lur exotiko urrunetara. Ez dakit ondo zergatik edo zertara, eta noiz eta norekin galdetzea alferrik da. Nire ipurdia belaontzi batean eserita dudalaz baino ez nago ziur eta erantzunak bilatu ordez, galderak pilatzen ditudanetik, bidaia honen helmuga noiz eta non izango den ere ez dakit. Baina horretan datza bidaiatzearen xarma, ziurtasunez ahaztu eta enigmen munduan bidea egitean. Kontua ez baita norabait iristea, bideak ematen duen plazer eta aukerez gozatzea baizik.

Hala erabaki dut, ahal dudan bitartean behintzat, hegazkinik ez hartzea, garestia eta kutsakorra izateaz gain, bidea bera egitearen plazerrik ematen ez duelako. Ez dakit baina, eta galderak pilatuz eta pilatuz doaz, airez bidaiatzeari uko egitea, oinak lurrean edukitzeko izango den!

Hondarribiar batek Kutxa erakundearen Ekobidaiaria beka irabaz dezake

Hondarribiko Hitzan:

Jon Alkain hondarribiarra da Kutxa aurrezki erakundeak abiatutako Ekobidaiaria beka irabazteko hautagaietako bat. Kutxaren egitasmoak ekologia eta bidaiatzeko zaletasuna uztartzen ditu: “Kutxa Ekogunea munduko esperientzia jasangarrien berri emango duen ekobidaiari bila dabil. Horretarako, 6.000€ko diru-laguntza eskaintzen du munduan zehar proiektu eta ekimen jasangarriak gauzatu edo ezagutu ahal izateko”.

Irakurtzen jarraitzeko, klikatu hemen.

U21: Ilusioz beterik gaudenentzat

Jakina da jendea despolitizatzen dela, politika hiltzen badute. Dena interesa bada, politika berez manipulazio bada, animalien protestak zentrurik ez badu, Sokrates nahiz George Orwell bilau hutsak baziren, zertarako politika. Amore ematen du jendeak orduan, ez da axolarik erakutsiko. Edo kezkatu eta haserratu egiten da, baina ez du hori bideratzeko modurik aurkitzen. "Animalia politikoa", animalia auto-zerbitzu bihurtzen da, etxaldeko ganadua bezalakoa. 

Utopiaren magiarik gabe, gizartea hobetzeko aukerarik ez bada, normala da herritarrak konformista bihurtzea. Politikak ez badu bestelako hodeiertz desiragarri bat proposatzen, jendeak ez badu politikan gizarte hobe bat eraikitzeko modurik ikusten, orduan, logikoa da kontabilitate eta balorazio ekonomikoki egoistak eta politikoki kontserbadoreak hobestea. Dagoena halabeharrezkoarekin konfunditzen da, naturarekin ia. Egoerari benetako alternatibarik ez bada, zertarako politika?...

...Utopia hitz inportantea da. Menperatuek eraikitzeko imajinatzen duten munduari "utopikoa" deitzen zaio, errealitatean ez dagoena delako. Baina bizi garen mundua ere "utopikoa" da, eta ukronikoa, diskurtso ofizialetik eta medioetatik, errealitatean ez dagoena sinestarazten zaigulako.

Mundua bestelakoa delako da posible bestelako mundu bat.

Joseba Sarrionandia

Moroak gara behelaino artean?

Ana baharí

Ana baharí / marinela naiz:

Todos los barcos se gobiernan del mismo modo en lo que respecta a la teoría, exactamente igual que con todos los hombres se puede tratar según unos ciertos principios rígidos y generales. Pero si se desea en la vida ese éxito que resulta del afecto y la confianza de los semejantes, entonces no habrá dos hombres, por muy análogas que puedan parecer sus naturalezas, con los que uno trate del mismo modo. Puede haber normas de conducta; no existen normas de camaradería humana. Tratar con los hombres es un arte tan bello como tratar con barcos. Tanto los unos como los otros viven en un elemento inestable, se hallan sometidos a sutiles y poderosas influencias y prefieren ver sus méritos apreciados que sus defectos descubiertos.

Joseph Conrad

El espejo del mar

 

Mr Captain Robert

Brasil. Dentista. 36urte

Ontziko kapitaina eta hippy autentikoa. Goizean-goiz esnatu eta kubiertara igo bezain pronto bere gorputza biluzik pasiatzen duten horietakoa. Hau sustoa lehen goiz hartan, eskotila ireki  eta bere ipurdi zuria aurpegiaren aurrean topatu nuenean! Yoga praktikatzen, afrikako instrumentu arraroren bat jotzen edo auskalo zein jainko “paganori” errezatzen aurkitzea ere, ez da arraroa. Kapitain (eta pertsona) bezala nahiko kaotikoa. Hala ere, goiitik-behera ezagutzen ditu, bai ontzia eta baita nabigazio teknikak ere, zer egiten ari den badakiela sumatzen da. Lagun ona eta irakasle hobea.

Robert

Holanda. Linguista (9 hizkuntza dakizki). 49urte

Izen bera eukita ere, ezin zitezkeen desberdinagoak izan. Formala eta ultra (hiper-mega) zibilizatua. Aurpegi eta doinu bakarrekoa, ironiaz, haserre edo brometan ari den asmatzen ezinezkoa. Bi urte iragan dira, dena utzi eta ontziz-ontzi, munduko itsasoak nabigatzeari ekin ziola. Eta esan beharra dago bela ontzietan lan egiteko jaioa dela: txukuna, garbia, metodikoa eta diziplinatua. Justu ontzi honen nortasunaren aurkakoa! Robertek txisa komunean eserita egiten duen bitartean, kapitainak bordatik behera egiten du edo, erabilitako koilara bat mermelada ontzian sartzea Robertentzat krimena den bitartean, gure kapitainak fregatzea zer den justu-justu daki.

Francesco

Italia. Ekonomia ingeniaria (¿?). 25 urte.

Nabigatzearen afizionatu amorratua. Italiako bizimoldeaz kokoteraino, lan eskaintza tentagarri bat baztertu eta bi egunetara Gibraltarren zen Atlantikoa belaz gurutzatzeko ametsarekin. Mila eta bat ordu egin ditu belaontzietan, uda honetan nabigatzea ofizio bihurtu duen arte. Eskarmentuko mutila, begiak itxita ere ailegatuko litzake Ameriketara. Jatorra, langilea  eta hurbila, berekin pasatzen ditut ordu gehien.