Gaueko nabigazioak ekiditeko, Safi, Essaouira eta Immensouanen geldialdi estrategikoak eginez, Casablanca atzean utzi eta astebetez nabigatzen dugu hegoaldera, Agadirko portua eta ondo irabazitako astebeteko deskantsuaren bila.
Gaueko 1:00ak. Lauren artean txanpon bakar bat
ere ez eta portura iristeko ez daukagu autostop egitea beste erremediorik.
Berandu baino lehen, leihatila jaitsi eta hortz zuriko auto-gidari gazte batek
beste ezer baino lehen, zera esaten digu:
- - Je suis Aladin et elle est ma
princesse.
Atea ireki eta barrura sartzeko keinua, bere
mundu magikora salto egiteko gonbidapena eta zentzu handi batean, Marokon
bizitako hilabetearen esperientzien deskribapen zehatza ere bazen: surrealista
eta sorpresaz betea.
Nonbait drogak gehiegi gustatzen zaizkion
idazlearen ipuinaren protagonista izatea egokitu zait eta lehenengotik azken
pasarteraino okurritu zaizkion erokeria guztiak sufritu behar izan ditut.
Bazen behin, denbora asko eta lotsa gutxi zuen marinel gazte bat, zeinek...
Lehenengo pasartean, labetik atera berriko
arrain bandeja baten inguruan, bizitzako
lehen hitzak ikasiko zituen errusieraz, etxera afaltzera gonbidatu zuen
Aladin printzeak, arabieraz eta errusieraz soilik jardungo baitzuen.
Jarraian, Siriako gobernuak tripulazioaren
erdia baino gehio bere kartzeletan nahi zituen merkatal-ontzi bateko
kapitainak, arratsalde osoko bidaia turistikoa egingo zion ontziko txoko eta
sekretuen barrena. Siriarrak izaki, munduko ate guztiak itxita zeuzkaten marinelok,
inongo portuetan ontzitik jaisteko baimenik ez zutenez, desesperazioz edo berri
freskoak jasotzeko irrikaz, edozer gauza egingo baitzuten gure Jon han ahalik eta
denbora gehien eukitzeko.
Hirugarren pasartean berriz, ur magikoetan
bainatuko zen, auskalo zein bakteria, plakton edo dena delakoek, mugitzerakoan
dirdira magikoz argitzen zuten uretan. A ze gaua eta ze bainua medusa horrek
besoa ederki erreko zion arte!
Ospeari ohore eginez, “Caralho”-ka esnatuko
zen hurrengo goizean Marokoko surfaren Mekan. Oraingoan berriz, kapitainaren
hizkera anbiguoan, caralhok ez zuen poza edo plazera esan nahiko, edozein
surflariren ametsetako olatuak ontziaren gainean lehertzera zioazela baizik!
Eta itsasoetako ipuin ero hau bukatzeko, zer Afrika
iparraldeko mendirik garaienean oina jartzea baino hobeto!
Tizi n'Tubqal (4.167m) |
No hay comentarios:
Publicar un comentario